Che vvô 'sta rosa 'e maggio
ca mprufuma 'stu ciardino?!
Che vvô ricere 'sta mmatina
'st'addore a 'o core mio?!
Carmela mm'ha lassato,
se n'è gghiuta assaje 'e capa
pe nn'addora 'e primmavera
ca sentette 'int' âbbrile.
Ma tu pianta rampicante
me staje astrignenno 'e mmane...
me staje rignenno 'e vase,
ma i' nu' ttengo 'o core r"a nganna'.
Carmela è 'a vita mia,
m''a sonno tutt''e nnotte
e sto' aspettanno ca na ventata
ll' arapra chella porta.
E 'o viento vurrio po suspira'
ca fosse 'o stesso sciato suojo.
Torna!...tornn' ammore...
comm' è tturnato maggio!
|
|